Chodź! Stań! C. K. Norwid muz. Bolesław Rawski, voc. Daniel Malchar, chór pod dyrekcją Artura Sędzielarza
KRAKUS
Chodź! – stań! – przez wiarę wiar
klnę cię, pożerco dusz –
Czar twój skończony już:
Czar mój jest żaden czar –
Bóg wie, za ile win,
Twarz w twarz, począłem rzecz:
Broń ma – ten jeden miecz;
Pieśń ma – ten jeden czyn –
Pieśń ma to nie pieśń już –
Cyprian Kamil Norwid napisał dramat pt. „Krakus. Książę nieznany”, oparty na legendzie o krakowskim księciu. który pieśnią wyzwała swój naród spod panowania „czaru niewoli”.
Najpierw jednak młodzieniec musi nauczyć się słuchać Ciszy, potknąć się o Próg – świadka krwawej historii narodu, by poznać bezsens odwetu i odnaleźć Źródło Mądrości dające siły do pozytywnego działania.
100 lat później młody poeta Karol Wojtyła wspomina siebie jako nastolatka, który podczas sakramentu bierzmowania zadaje sobie pytania o przyszłość i utożsamia się w nich ze swoim ulubionym bohaterem – Krakusem: „ … o myśl się potknę, o próg? …więc muszę pytać o źródło”.
Na tej płycie CISZA, PRÓG i ŹRÓDŁO są duchowymi bytami łączącymi twórczość Norwida i jego ,,późnego Wnuka” Jana Pawła II, który alegorycznie stał się Krakusem dla Polski dwudziestego wieku.
Teksty utworów "Krakus. Książę nieznany"
